Het kunstwerk in de voormalige Berenkuil in het stadspark van Maastricht is in ere hersteld door de oorspronkelijke kunstenaar Michiel Huisman. De beeldengroep met de naam ‘de Halfautomatische Troostmachine’ wordt tussen 12 tot 14 juni teruggeplaatst.
De afgelopen jaren werd het kunstwerk volledig gerestaureerd en beelden opnieuw gemaakt, nadat door beschadigingen en diefstal van 6 bronzen beelden er niet veel meer over was van het geheel.
Halfautomatische Troostmachine
Het oorspronkelijke kunstwerk is in 2001 onthuld en kreeg de naam: de Halfautomatische Troostmachine van Maastricht. Het kunstwerk bestaat uit een beeldengroep van uitgestorven diersoorten en een vrouwenfiguur die een giraffe streelt en troost. De kunstenaar beoogt met het kunstwerk de toeschouwer te wijzen op de manier waarop de mensheid in het (recente) verleden met de natuur is omgegaan.
De restauratie bestond vanaf 2014 uit het opnieuw maken van de zes gestolen beelden en reparatie van het beeld van beer Jo, die op een bankje naast de Berenkuil zat. Ook het troostmechaniek is gerepareerd, evenals twee van de lantaarnpalen die destijds speciaal voor het kunstwerk zijn vervaardigd. Ter beveiliging wordt camerabewaking ingesteld. Een nieuw element is dat dichter Wiel Kusters een poëtische tekst heeft gemaakt, die op de bank bij beer Jo komt te staan. Ook is het restauratieproces fotografisch vastgelegd en daarvan wordt een brochure gemaakt.
De restauratiekosten worden grotendeels betaald door een stichting die bij de gemeente bekend is, maar verder anoniem wil blijven. De totale kosten van het restaureren van het kunstwerk bedragen € 140.000. De stichting betaalt €120.000, de gemeente Maastricht de overige € 20.000.
