De bisschop is de komende dagen voor de laatste keer met zijn naaste familie en beste vrienden op bedevaart naar Lourdes. “De ziekte is een doodsvonnis, maar ik ga door tot het einde”, vertelt Smeets.
Bang voor de dood is hij niet. Harrie Smeets wil vooral niet weten hoelang hij nog te leven heeft. Hij krijgt nu chemokuren om het leven te rekken, maar genezing is niet meer mogelijk. Van euthanasie wil hij niets weten. “Dat is een brug te ver. Zo heb ik niet geleefd en zo wil ik niet sterven.”
Smeets werd bijna drie jaar geleden benoemd tot bisschop, als opvolger van Frans Wiertz. Hij kreeg niet alleen te maken met de coronacrisis, maar ook met flinke bezuinigingen in het bisdom. Hij moest personeel ontslaan, nam afscheid van de aalmoezeniers en besloot dat voor het einde van 2021 de driehonderd kerken in Limburg zijn ondergebracht in maximaal vijftig parochies.
Wel staat hij open voor palliatieve sedatie. Dat is vorm van pijnbestrijding waardoor je eerder overlijdt. “Als het zover is kan ik me daar wel iets bij voorstellen.” Smeets is op dit moment pijnvrij, maar is halfzijdig verlamd en daarom zit hij in een rolstoel.
De bisschop heeft een rotsvast vertrouwen in de toekomst. “Ik geloof niet dat er niks is. Er is iemand die op ons wacht. Daar ben ik heilig van overtuigd.” In Lourdes woont de bisschop zondagochtend ook een mis bij die in het teken staat van het 100-jarig jubileum van de Limburgse Bedevaart. De mis wordt live uitgezonden door de KRO en is .
Bron: 1Limburg Nieuws